Ewolucja maszyn budowlanych
Ewolucja maszyn budowlanych jest bardzo dynamiczna, a zarazem potrzebna. Ta stopniowa droga ulepszania ich techniki wpływa przede wszystkim na wydajność jak i jakość wykonywanej pracy. Dzięki tej ewolucji można wykonywać coraz bardziej trudniejsze roboty, co przekłada się na komfort i bezpieczeństwo ludzi, którzy wcześniej musieli wykonywać tę pracę sami, bez pomocy zaawansowanej techniki. Dzisiaj większość maszyn naszpikowanych jest elektroniką, co znacznie ułatwia korzystanie z ich zasobów, a także wpływa na oszczędność czasu. Ta komputeryzacja w dzisiejszych czasach jest czymś zupełnie naturalnym, jednak nadmierne wykorzystanie elektroniki niejednokrotnie może przysporzyć wiele nieprzewidzianych problemów. Gwarancja, że taka maszyna będzie działać lepiej i dłużej nie zawsze znajduje pokrycie w rzeczywistości, a naprawa może okazać się bardzo droga. Ponadto nigdy nie możemy mieć pewności, że wykonana praca maszyną pełną elektroniki jest prawidłowa i zgodna z tym, co zostało zaplanowane.
Czynności zmienne
Wydajność spycharki
Wydajność zależna jest od technologii pracy, wymiarów lemiesza, mocy ciągnika, rodzaju gruntu i pochylenia terenu oraz siły naporu spycharki. Czynnikiem decydującym jest cykl pracy.
Cykl pracy spycharki
Cykl pracy spycharki składa się z czynności stałych i zmiennych, czas jego trwania jest równy: T c = T s t + T z m \displaystyle T_c=T_st+T_zm \displaystyle T_c=T_st+T_zm
Czynności stałe T s t = 2 ( t 1 + t 2 + t 3 ) \displaystyle T_st=2\left(t_1+t_2+t_3\right) \displaystyle T_st=2\left(t_1+t_2+t_3\right)min
zmiany biegów (t1 ? przeciętnie 5s)
zmiany kierunku jazdy (t2 ? przeciętnie 10s)
podnoszenie i opuszczanie lemiesza (t3 ? przeciętnie 4-5s)
Czynności zmienne
odspajanie gruntu i nagarnianie urobku
przemieszczanie urobku
jazda powrotna
Ogólny wzór czasu trwania czynności zmiennych:
T z m = 60 1000 ( l n v j + l ? l n v 1 + l v 2 ) \displaystyle T_zm=\frac 601000\left(\frac l_nv_j+\frac l-l_nv_1+\frac lv_2\right) \displaystyle T_zm=\frac 601000\left(\frac l_nv_j+\frac l-l_nv_1+\frac lv_2\right)
gdzie:
ln ? długość odcinka na którym grunt jest odspajany m
l ? droga jazdy w jednym kierunku
vj ? prędkość jazdy w fazie odspajania km/h
v1 ? prędkość przy przemieszczaniu urobku
v2 ? prędkość podczas powrotu
Efektywny czas pracy
Współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy jest stosunkiem przepracowanych przeciętnie minut w ciągu godziny (Tn) do czasu rzeczywistego: kc = Tn/60 W normalnych warunkach przyjmuje się do kalkulacji kc = 0,80
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Spycharka
Podwozie
Budowa koparkoładowarki
Podstawowe zespoły koparkoładowarki to:
podwozie,
nadwozie,
układy robocze.
Podwozie
Podwozie stanowi rama spoczywająca na dwóch mostach napędowych. Most przedni skrętny zamocowany jest wahliwie do ramy, tylny zaś sztywnie. Zapewnia to uzyskanie poprzecznego przechyłu mostu przedniego i utrzymanie stałego kontaktu kół z podłożem.
Nadwozie
Nadwozie składa się z kabiny operatora zamontowanej do ramy, maski silnika, błotników i podestów roboczych, zbiorników oleju i paliwa. W kabinie znajdują się dźwignie sterujące osprzętem roboczym, kierownica do sterowania maszyną, pulpity ze wskaźnikami do kontroli prawidłowej pracy i przyciski. Konstrukcja ROPS/FOPS zapewnia operatorowi bezpieczeństwo przed zgnieceniem pod ciężarem maszyny w przypadku jej przewrócenia się. Zabezpiecza go także przed spadającymi przedmiotami.
Układy robocze
Układy robocze, ładowarkowy i koparkowy, zapewniają wysoką trwałość i niezawodność działania. Ładowarkowy układ roboczy umożliwia osiąganie optymalnych kątów wysypu w całym zakresie pracy układu. Charakteryzuje się dużym udźwigiem, dużą siłą wyrywającą oraz dużą odpornością na obciążenia dynamiczne. Koparkowy układ roboczy jest typu podsiębiernego, obrotowy z amortyzacją obrotu, z przesuwem poprzecznym, o dużej wytrzymałości mechanicznej i stabilności2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Koparko%C5%82adowarka