O solarach - dla lansu czy faktycznej oszczędności?

ożemy zmaksymalizować zyski, które osiągniemy dzięki takiej instalacji oraz skrócić czas oczekiwania na widoczne rezultaty montażu instalacji słonecznej. Bardzo często konsultacje takie mają miejsce również w związku z tym, że nie

O solarach - dla lansu czy faktycznej oszczędności? solary elektryczne

Profesjonalny montaż instalacji słonecznej

Konsultacje w sprawie doboru i montażu instalacji solarnej są niemniej ważne niż zakładanie instalacji. Dzięki odpowiednim konsultacjom możemy zmaksymalizować zyski, które osiągniemy dzięki takiej instalacji oraz skrócić czas oczekiwania na widoczne rezultaty montażu instalacji słonecznej. Bardzo często konsultacje takie mają miejsce również w związku z tym, że niektóre osoby przed podjęciem tak poważnej decyzji i zainwestowaniem sporych środków finansowych chcą mieć przedstawione jasno na papierze, jak prezentuje się czas zwrotu takiej instalacji. Oczywiście dzięki poradom eksperckim możemy także na przykład dowiedzieć się, jaki rejon naszego dachu powinien zostać pokryty panelami słonecznymi i tak dalej.


Biodegradacja - warto wiedzieć

Biodegradacja (gr. bios = życie, łac. degradatio = obniżenie)1 ? biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie1234 i grzyby124, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki)1 na proste związki nieorganiczne1234. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda3. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej1.

Biodegradacja jest procesem bardzo powszechnym. Przebiega we wszystkich biocenozach. Zamyka ona cykle biogeochemiczne większości pierwiastków chemicznych, poprzez doprowadzenie związków do form przyswajalnych przez rośliny. O ile biodegradacja związków występujących naturalnie przebiega bardzo szybko (przykładem są lasy równikowe), o tyle rozkład substancji sztucznych, wytworzonych przez człowieka, może trwać nawet do kilku tysięcy lat (np. pochodne ropy naftowej, pestycydy, materiały wybuchowe)2. Mimo tego, proces ten ma duże znaczenie w zachowaniu środowiska naturalnego, ponieważ zmniejsza stopień jego zanieczyszczenia3.

Dużą zdolność do biodegradacji wykazują zasobne w próchnicę, biologicznie aktywne gleby1.

Rozkład szczątków organicznych przebiega zarówno w obecności tlenu, jak i przy jego braku. Aeroby degradują je, wykorzystując tlen jako utleniacz. Anaeroby zastępują tlen azotanami, siarczanami, jonami metali lub dwutlenkiem węgla. W ten sposób metanotrofy potrafią rozkładać węglowodory alifatyczne, a nawet ich halogenki2.

Obecnie zastępuje się trwałe tworzywa sztuczne i detergenty odpowiednikami, które ulegają biodegradacji3.

W przeciwieństwie do mineralizacji, terminu biodegradacja używa się raczej w odniesieniu do substancji szkodliwych (np. pestycydów).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Biodegradacja


Ekologia - przedmiot badań

Ekologia zajmuje się badaniem powiązań między organizmami żywymi a środowiskiem abiotycznym (układy biologiczne istnieją w sieci powiązań między sobą i otaczającym je środowiskiem), opartych na różnego rodzaju interakcjach. Odkrywanie tych zjawisk dokonywało się od starożytności, ale ekologia jako samodzielna nauka rozwinęła się w zasadzie w XIX w. Ekologia nie jest nauką obojętną wobec egzystencji przyrody i człowieka, dlatego często w potocznych dyskusjach utożsamiana jest z sozologią i filozofią. Ekologia najogólniej jest nauką o porządku i nieporządku w przyrodzie oraz o konsekwencjach wynikających z tego porządku i nieporządku dla istnienia biosfery i człowieka.

Ze względów zarówno filozoficznych jak i utylitarnych pojęcie ?ekologia? używane bywa w szerokim kontekście znaczeniowym. Określenia ekologia, ekologiczny są często używane w języku potocznym w szerokim i czasem nieprecyzyjnym sensie znaczeniowym, nie zawsze związanym z ekologią jako nauką. Często odnoszą się do sozologii, tj. nauki o ochronie środowiska lub do ochrony środowiska jako takiej, a nawet do filozofii ekologicznej (ekozofia), działalności społecznej czy artystycznej.

Termin ten, od słowa oecologia, wprowadził w 1866 r. niemiecki biolog i ewolucjonista Ernst Haeckel, by określić badania nad zwierzętami i ich relacjami z otaczającym światem nieorganicznym i organicznym, ze szczególnym uwzględnieniem interakcji, przyjaznych lub wrogich, z organizmami roślinnymi i zwierzęcymi, z którymi wchodzą w kontakt. Na organizmy w środowisku oddziałują czynniki abiotyczne i biotyczne.

Jedni autorzy sądzą, że przedmiotem ekologii powinny być relacje między rzeczywistością biotyczną a abiotyczną, inni natomiast rozszerzają jej zakres na tak zwany wymiar aplikacyjny (tzw. ekologia stosowana). W konsekwencji dla jednych jest to nauka biologiczna, dla innych geograficzna, a jeszcze inni poszerzają ją o problematykę ochrony środowiska (zob. np. ekologizm). Jedni bronią jej wymiaru ilościowego (strategia redukcjonistyczna), inni skupiają się na wymiarze jakościowym (strategia holistyczna). Z powodu tak różnorodnych podejść i poglądów na zakres ekologii w podręcznikach spotyka się różne jej definicje i różne modele teoretyczne.

Zazwyczaj za najważniejsze pojęcia w ekologii uważa się następujące: populacja, biocenoza, ekosystem, krajobraz, biosfera, sukcesja ekologiczna.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ekologia



© 2019 http://c2c.org.pl/