Jak pozbyć się grzybicy?

50 tys. opisanych gatunków grzybów. Są to głównie dermatofity (grzyby niedoskonałe ? fungi imperfecti) i grzyby drożdżopodobne, rzadko grzyby pleśniowe (potocznie pleśnie). Spośród dermatofitów najczęściej atakują grzyby zoofilne

Jak pozbyć się grzybicy?

Wikipedia o grzybicy

Grzybice, mikozy (łac. mycoses) ? grupa wysoce zaraźliwych chorób zakaźnych ludzi i zwierząt wywołana przez grzyby mikroskopijne. Wywołuje je około 200 gatunków z 250 tys. opisanych gatunków grzybów. Są to głównie dermatofity (grzyby niedoskonałe ? fungi imperfecti) i grzyby drożdżopodobne, rzadko grzyby pleśniowe (potocznie pleśnie). Spośród dermatofitów najczęściej atakują grzyby zoofilne (zwierzęce) i antropofilne (ludzkie), a sporadycznie geofilne (glebowe). W krajach środkowoeuropejskiech obserwuje się stopniowe zwiększenie występowania grzybic spowodowanych przez dermatofity antropofilne. Dermatofity zoofilne ? w odróżnieniu od antropofilnych ? powodują zmiany skórne o znacznie większym odczynie zapalnym. W związku z dużą zmiennością grzybów powodujących schorzenie ich klasyfikacje napotykają trudności. Dlatego w dermatologii wszystkie choroby skóry i jej przydatków zwane grzybicami właściwymi określa się mianem tinea, niezależnie od grzyba wywołującego zakażenie.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzybica


Leczenie grzybicy - Wikipedia

Z pomocą Wikipedii przedstawiamy oto podstawowe metody leczenie Candidy albicans - mamy nadzieje że nigdy nie będzie musieli ich stosować:

W przypadku zakażenia stosowane są następujące leki przeciwgrzybicze:

Imidazole (Azole) ? jako leki pierwszego rzutu. Przykłady: Flukonazol, Itrakonazol, Worykonazol, Posakonazol;
Polieny.
Najskuteczniejsze, ale równocześnie najbardziej toksyczne środki ? amfoterycyna B i jej mniej nefrotoksyczne pochodne: Ambisome, Amphocil oraz Abelcet używane są wyłącznie do leczenia groźnych fungemii.
Nystatyna używana jest do leczenia kandydoz powierzchownych.
Ze względu na obecność peptydoglikanu w ścianie komórkowej, aktywność zachowują także echinokandyny (mikafungina, kaspofunkgina, anidulafungina).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Candida_albicans


Metody diagnostyki grzybicy Candida

Preparat bezpośredni

W przypadku kandydozy powierzchownej biomateriał zanurzany jest w roztworze KOH, który niszczy keratynę nie wpływając na komórki grzyba. W preparacie mikroskopowym C. albicans widoczne są blastospory (pączkujące komórki), pseudostrzępki, czasami strzępki prawdziwe.

Hodowla

Grzyb wzrasta na pożywce Sabourauda w ciągu 2-4 dni, tworząc białe do kremowych kolonie, o masłowatej konsystencji. Brzeg kolonii jest gładki, czasami frędzlowaty ze względu na wytwarzaną grzybnię.

Wstępna identyfikacja opiera się na stwierdzeniu w hodowli na podłożu zubożonym (podłoże ryżowe) pod szkiełkiem nakrywkowym charakterystycznych zarodników przetrwalnikowych ? chlamidospor. Drugą metodą jest wykonanie testu filamentacji (ang. germ tube test), który polega na inkubacji komórek C. albicans w surowicy przez 2-3 godziny w temperaturze 37 °C. Po tym czasie komórki ?kiełkują? tworząc rostki, które w przeciwieństwie do tworzonych pączków lub pseudogrzybni nie są oddzielone ścianą komórkową. Powyższe testy nie pozwalają na różnicowanie C. albicans od C. dubliniensis dlatego potrzebne są dalsze testy najczęściej auksanograficzne.

Testy serologiczne

Testy serologiczne wykorzystywane są do wstępnej diagnostyki zakażeń narządowych i uogólnionych oraz do monitorowania skuteczności leczenia. Nie pozwalają jednak na jednoznaczne określenie gatunku.

Diagnostyka oparta o metodę qPCR (reakcja łańcuchowa polimerazy w czasie rzeczywistym)

Metoda pozwala zidentyfikować poszczególne gatunki grzybów z rodzaju Candida (albicans, tropicalis, glabrata, krusei, para-ortho- metapsilosis) oraz określić ich liczebność, a w przypadku zakażeń mieszanych podaje odsetkowy udział poszczególnych gatunków grzybów w pobranej od pacjenta próbce.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Candida_albicans



© 2019 http://c2c.org.pl/