Definicja wycieraczki
Wycieraczka ? element wyposażenia samochodu albo innego pojazdu wyposażonego w przednią szybę (tramwaj, autobus, trolejbus, lokomotywa, pociąg, samolot, a także statek, prom, barka, koparka, ładowarka, kombajn albo ciągnik rolniczy), mający za zadanie ścieranie z niej deszczu, mżawki, gradu, śniegu i błota podczas jazdy.
Pierwsze projekty pojawiły się na początku XX wieku, w 1903 patent został przyznany Mary Anderson (wynalazczyni) oraz Irlandczykowi Jamesowi Henry'emu Apjohnowi, a także w 1911 kapitanowi Gladstone'owi Adamsowi.
Jedną z osób, którym przypisuje się ten wynalazek, był Polak, Józef Hofmann (1876?1957), którego pomysł wdrożony został do seryjnej produkcji w fabryce Forda.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wycieraczka
Czy można znaleźć tani serwis samochodowy?
Często wydaje nam się, że oddanie samochodu do serwisu będzie się wiązać z dużymi kosztami. W wielu sytuacjach może oczywiście tak być, jednak czasem wszystko będzie przebiegać prosto i komfortowo. W wielu sytuacjach unikniemy także ogromnych kosztów napraw, a jedyne co trzeba zrobić, by tak mogło być, to znaleźć odpowiedni i niedrogi serwis mechaniczny. Takich miejsc znajdziemy obecnie wiele, więc nie powinno nam to sprawić zbędnego problemu. W czasach ogromnej konkurencji warsztaty muszą oferować klientom korzystne ceny, ponieważ jedynie dzięki temu przyciągną ich do siebie i zapewnią sobie regularne wpływy. Warto więc wziąć to pod uwagę, gdy potrzebujemy naprawy auta.
Parę słów o dziejach potencjometru
W roku 1986 w USA firma Milpitas zapoczątkowała produkcję potencjometrów sterowanych cyfrowo. Na monolitycznej płytce układu oznaczonego E2POT znajdowała się sieć rezystorów i pamięć EPROM. Rezystancja potencjometru była sterowana sygnałem z mikroprocesora i mogła zmieniać się od 10 k? do 1 M?. Potencjometr kosztował 10 dolarów.
Amerykańska firma Xicor wyprodukowała pierwsze potencjometry EEPOT w roku 1987 wykorzystując technologię NMOS. Pomimo dużego poboru energii, znalazły szereg zastosowań i przyjęły się na rynku. W roku 1992 wprowadzono drugą generację potencjometrów elektronicznych, wykonanych w technologii CMOS, co pozwoliło na znaczne zmniejszenie poboru prądu. W roku 1995 pojawiły się układy o niskim napięciu zasilania (3V). Dalszym krokiem było pojawienie się układów trzeciej generacji, charakteryzujących się mniejszymi szumami i jeszcze mniejszym poborem mocy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Potencjometr